Γεννήθηκε το 1941 στου Πέττα Αχαΐας ,30 χλμ δυτικά της Πάτρας.Σε ηλικία τριών ετών η οικογένεια του μετακόμισε στην Πάτρα και συγκεκριμένα στην συνοικία Τσολιά ,στην οδό Δανιηλίδος 40.
Πήγε στο 8ο Δημοτικό σχολειό Πατρών ,το ξακουστό Γλαράκη στα Ταμπάχανα.
Το πατρικό του σπίτι απέχει λιγότερο από 60 μέτρα από το πρώτο μόνιμο θέατρο σκιών ΡΕΚΟΡ που λειτουργεί στην Πάτρα από το 1950 αλλά προϋπήρχε σαν σκηνή από το 1944 χωρίς μόνιμη εγκατάσταση.
Τα πρώτα ερεθίσματα για τον Καραγκιόζη τα πήρε από το θέατρο αυτό σε πολύ μικρή ηλικία αφού κάθε βράδυ ήταν εκεί παρακολουθώντας εκατοντάδες παραστάσεις από τους πρωτοπόρους Καραγκιοζοπαίχτες της Πάτρας.
Το 1954 παρακολουθώντας τους αδελφούς Μίμη και Σωτήρη Ασπιώτη που έπαιζαν εκείνο το καλοκαίρι στο θεατράκι ανακάλυψε ότι τα χέρια του «πιάνουν» και αυτό το πρόσεξε και ο Μίμης Ασπιώτης που ήταν μεγάλος καλλιτέχνης στην ζωγραφική του Καραγκιόζη.
Από εκείνο το καλοκαίρι ο Ανδρέας έγινε βοηθός του Μίμαρου (όπως προσφωνούσαν τον Μίμη Ασπιώτη) και εκτός από την βοήθεια κατά την παράσταση άρχισε να ζωγραφίζει της ρεκλάμες της ημέρας για τις παραστάσεις, παίρνοντας μαθήματα από τον ίδιο.
Το 1955 είχε γίνει και αυτός ένας από τους απαραιτήτους βοηθούς κάθε «μάστορα» αφού πολλοί από αυτούς δεν ζωγράφιζαν.Συνεργάστηκε με όλους τους γνωστούς για την εποχή καραγκιοζοπαίχτες φτιάχνοντας προγράμματα , φιγούρες και σκηνικά για τα έργα τους.
Διατέλεσε βοηθός του Μίμαρου ,του Φωτάκια (Φώτης Κιπρόπουλος) ,του Βασίλαρου (Βασίλη Ανδρικόπουλου),του Νίκου Παναγιωτάρα ,του Αντώναρου (Αντώνη Πλέσσα) ,του Ορέστη (Ανέστη Βακάλογλου) ,του Μητσάκη (Δημήτρη Ματσούκα) ,του Γιάνναρου (Γιάννη Μουρελάτου) και τελευταία του Κώστα Μακρή .
Σαν βοηθός σκηνής και σαν ζωγράφος κοντά στους «μαστόρους» πέρασε καλές και κακές στιγμές ανάλογα με τις ιδιορρυθμίες καθενός ,απ’ όλα αυτά κρατά τα καλλίτερα και γεμίζει το άλμπουμ τις ζωής του μόνο με τις όμορφες στιγμές ,δείχνοντας μεγαλοψυχία που καμιά φορά τον θιγεί ,αλλά παραμένει πάνω απ’ όλα άνθρωπος.
Από τους παραπάνω ξεχωρίζει τον Ορέστη και τον Γιάνναρο σαν καλλιτέχνες και σαν ανθρώπους.
Από το 1967 μέχρι το 1973 έζησε και εργάστηκε στην Γερμανία ,παράλληλα δε ζωγράφιζε φιγούρες και τις πουλούσε σε Έλληνες και Τούρκους μετανάστες που αγαπούσαν τον Καραγκιόζη , έτσι έγινε γνωστός και περιζήτητος και μάλιστα το 1973 που θα γύριζε οριστικά στην πατρίδα όλοι αυτοί οι φίλοι του τον τίμησαν με μια αξέχαστη Ελληνική βραδιά και έπεσε πολύ κλάμα ,όπως λέει.Φιγούρες ,σκηνικά και ρεκλάμες ζωγραφιζε επαγγελματικα για νεωτέρους καλλιτέχνες όπως του Γιώργου Μπαλαμπάνη , που τον θεωρεί ένα ξεχωριστό ταλέντο ,καθώς και για τους Σωκράτη Κοτσορέ , Νικολα Τζιβελεκη και πολλους αλλους που εχουν εργα του στις συλλογες τους.
Στην πόλη που γεννήθηκε ο Καραγκιόζης και τιμήθηκαν ταλέντα και μη στο όνομα αυτής της τέχνης ,ο Ανδρέας Κυριαζόπουλος τιμήθηκε μόνο μια φορά για την ζωγραφική του στους 4ους Αγώνες Ελληνικού θεάτρου σκιών το 2008 και μάλιστα στα διάφορα φεστιβάλ που γίνονταν στην Πάτρα δεν τον προσκαλούσαν και όταν σαν επισκέπτης πήγαινε έκαναν «τον Κινέζο» ακόμα και οι βοηθοί των βοηθών που τόσο είχε ευεργετήσει με τα έργα του ,όπως χαρακτηρίστηκα τονίζει.
Το όνομα του έχει αναφερθεί από τον μεγάλο Ορέστη ,στην αυτοβιογραφία του όπως την παρουσίασε ο Βασίλης Χριστόπουλος στο βιβλίο του επίσης στο βιβλίο του Άρη Μηλιώνη «Σκιές στο φως των κεριών» περιλαμβάνεται ένα βιογραφικό του ,στην έκδοση Ο κόσμος του Καραγκιόζη ,τόμος Σκηνικά , περιλαμβάνεται επίσης σύντομο βιογραφικό του καθώς και πολλές ρεκλάμες του.Σήμερα ζωγραφίζει ακόμα ρεκλάμες και φιγούρες από χόμπι στο μικρό εργαστήριο του , που περνά πολλές ώρες όταν δεν συναντά τους φίλους του στο καφενείο ,εκεί στο Τάσι στην Άνω πόλη της Πάτρας…της πατρίδας του.
Το 2016 στην παγκοσμια ημερα θεατρου σκιων ο Γιαννης Μυλωνας με την συνεργασια του θεατρου σκιων Χρηστου Πατρινου εκαναν αφιερωμα στον κυρ Ανδρεα ,παρουσια του,και τον τιμησαν για την προσφορα του στο χωρο του θεατρου σκιων ,μεσα σε μια γεματη κοσμο αιθουσα σε συγκινητικη ατμοσφαιρα και ακολουθησε κρασοκατανυξη και πολλες ευχες ...να σημειωσω οτι η παρουσιαση γινοταν χωρις ο κοσμος να γνωριζει οτι ο κυρ Ανδρεας ηταν αναμεσα τους και η εκπληξη ηταν φοβερη ακολουθουμενη απο παρατεταμενα χειροκροτηματα.
Το 2016 επισης ελαβε μερος με 4 εργα του στην εκθεση νεων καλλιτεχνων στο παλαια Λουτρα Πατρας αποσπωντας πολυ καλες κριτικες.
Το κύριο επάγγελμα του ,ήταν ελαιοχρωματιστής ,από το οποίο απολαμβάνει σήμερα την σύνταξη του ανάμεσα στην αγαπημένη του γυναίκα Ειρήνη ,τα 4 παιδιά του , τα 11 εγγόνια του και την πρώτη του δισεγγονούλα.
Ο κυρ Ανδρεας πεθανε σημερα 25/10/2019 στην Πατρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου